Mijn vader was 57 toen hij de diagnose dementie kreeg. Op dat moment had hij een eigen kapsalon, stond nog volop in het leven. Maar dat duurde niet lang, zeker omdat zijn ziekteproces ontzettend snel ging.

Als dochter heb ik m’n vader bijgestaan. In de jaren dat ik dit mocht doen, heb ik ervaren wat dementie betekent. Voor de persoon zelf, z’n omgeving én voor de professionals die mensen met dementie begeleiden en verzorgen. En ik ondervond dat het ook in een verder stadium van dementie mogelijk was om een betekenisvolle relatie met mijn vader aan te gaan.

Van huis uit ben ik een zorgmens, een strijder in hart en nieren. Mede door de ervaring met m’n vader zet ik me sinds 2001 in voor de zorg en begeleiding van mensen met dementie. Zo heb ik leiding gegeven aan een kleinschalige woonvorm voor mensen met dementie en diverse managementfuncties bekleed in verpleeg- en verzorgingshuizen. Daarnaast begeleidde ik als consultant en trainer namens DCM-Nederland organisaties bij de toepassing van DementiaCareMapping. Mensen moeten zichzelf kunnen zijn. Ze verdienen zorg die waardig en respectvol is.

Het is mijn drijfveer om dit mogelijk te maken binnen de ouderenzorg. Maar ik zie ook de worsteling die dit met zich meebrengt. Met Menske help ik organisaties, teams, en zorgprofessionals om met elkaar de zorg voor mensen met dementie te verbeteren.’

Aukje Post